Lekarz w czasie operacji zapomniał wyjąć z mojego brzucha chustę chirurgiczną

Pozostawienie przez lekarza ciała obcego np. chusty chirurgicznej, tamponu, czy gazika w polu operacyjnym w mojej ocenie zdarza się  dość często, a liczba tego rodzaju spraw w Sądach jest znaczna. Pozostawienie w polu operacyjnym ciała obcego nie stanowi de facto błędu medycznego, ale jest klasyfikowane w nauce prawa medycznego jako niedbalstwo lekarza wykonującego zabieg. Pacjent u którego lekarz podczas operacji pozostawił np. gazik może domagać się od szpitala zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, czyli ból i cierpienie, które odczuwał właśnie z powodu pozostawienia ciała obcego w organizmie. W dzisiejszym wpisie przedstawię historię Pana Tadeusza. Lekarz podczas przeprowadzania operacji usunięcia pęcherzyka żółciowego u Pana Tadeusza na skutek niezachowania należytej staranności zostawił chustę chirurgiczną w otrzewnej. Na szczęście Pan Tadeusz po 6 miesiącach samoistnie wydalił chustę z organizmu i nie doszło do zakażenia organizmu. Tak więc, nie było konieczności przeprowadzenia reoperacji celem wyjęcia chusty.

Oto historia Pana Tadeusza (imię zmienione), któremu lekarz w czasie operacji zostawił chustę chirurgiczną w otrzewnej  

Pan Tadeusz na początku stycznia 2008 r. został przyjęty do szpitala w celu przeprowadzenia zabiegu cholecystektomii, a więc usunięcia pęcherzyka żółciowego. Zabieg ten przeprowadził 5 – osobowy zespół w skład, którego wchodził: chirurg, który równocześnie był operatorem, ordynator oddziału chirurgicznego, pielęgniarka instrumentariuszka, anestezjolog oraz salowa. Podczas zabiegu u pacjenta doszło do krwawienia w otrzewnej, więc operator podjął decyzję o zmianie metody wykonywania zabiegi z laparoskopowej do klasycznej operacji. Operacja została wykonana poprawie. Pacjent został wypisany po operacji do domu w stanie ogólnym dobrym. Niestety, w końcowym etapie zabiegu nikt z personelu medycznego nie zauważył pozostawienia w jamie otrzewnej Pana Tadeusza chusty o wymiarach 60 na 30 cm, która to chusta pierwotnie pielucha dziecięca została użyta do tamowania krwawienia, i która nie zawierała jakichkolwiek znaczników markerów umożliwiających jej wykrycie w następstwie przeprowadzenia badania USG kontrolnego po zakończeniu zabiegu.

Pan Tadeusz kilka dni po wypisie ze szpitala zaczął odczuwać bardzo silne bóle brzucha oraz otrzewnej. Do czerwca Pan Tadeusz w związku z silnymi odbywał kilka konsultacji, zażywał silne leki przeciwbólowe. Miał również wykonywane przewie świetlenia, które jednak nie ujawniły w otrzewnej owej chusty, która tam pozostawała. Ostatecznie, Pan Tadeusz w sierpniu  samoistnie wydalił chustę z organizmu. Do chwili wydalenie chusty z organizmu Pan Tadeusz praktycznie przez 6 miesięcy przebywał na zwolnieniu lekarskim. Skóra Pana Tadeusza przybrała zabarwienie żółte. Nie jadł i nie pił długookresowo. Długookresowo nie sypiał praktycznie w ogóle, a jeżeli sypiał to wybudzał się z uwagi na nasilający się ból. W konsekwencji schudł ok. 20 kg.

Jak sprawę ocenili biegli i Sąd?

W tej sprawie zostało wszczęte postępowanie karne. W sprawie karnej ostatecznie zapadł w stosunku do 3 lekarzy biorących udział w operacji Pana Tadeusza wyrok karny skazujący. Lekarze zostali skazani za popełnienie przestępstwa opisanego w art. 160 § 3 i 2 k.k. w zbiegu z art. 157 § 3 k.k. w zw. z art. 157 §1 k.k.

Z uwagi na fakt, że wyrok karny skazujący wiąże Sąd cywilny, to nie było wątpliwości, że Sąd rozpoznający sprawę cywilną również wyda wyrok korzystny dla Pana Tadeusza. W czasie postępowanie cywilnego należało ustalić odpowiednią wysokość zadośćuczynienia w rozumnemu art. 445 § 1 k.c. Biegli jednoznacznie wskazali, że u Pana Tadeusza występowały bóle brzucha spowodowane pozostawieniem pieluchy w jamie brzusznej, których natężenie jednak nie określili. Biegli wskazali, że odczuwanie bólu, wrażliwość na ból jest cechą subiektywną i tak naprawdę nie mierzalną w warunkach nie przeprowadzenia jakichkolwiek badań danej osoby na etapie kiedy te epizody bólowe były są odczuwane. W tej Sąd określając wysokość zadośćuczynienia oparł się również na zeznaniach córki oraz żony Pana Tadeusza, które opowiedziały w jaki sposób wyglądało życie Pana Tadeusza po wypisie ze szpitala.

Szpital musiał zapłacić Panu Tadeuszowi za pozostawienie podczas operacji chusty chirurgicznej w otrzewnej 45.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Wyrok w tej sprawie zapadł przed Sądem Apelacyjnym w Białymstoku w dniu 21.06.2018 r., sygn. akt I ACa 180/18.

 

Adwokat Anna Koniuszko
Adwokat Anna Koniuszko

Mecenas Anna Koniuszko specjalizuje się w prowadzeniu spraw cywilnych oraz karnych z zakresu prawa medycznego. Z powodzeniem od wielu lat pozywa szpitale i lekarzy w imieniu osób poszkodowanych przez błąd lekarza. Reprezentuje również pacjentów przed Wojewódzkimi Komisjami do Spraw Orzekania o Zdarzeniach Medycznych. Adwokat Anna Koniuszko szczególnym uznaniem cieszy się wśród rodziców dzieci, które stały się ofiarami błędów lekarzy/położnych w czasie porodu. Dzięki jej zaangażowaniu w prowadzone sprawy wiele rodzin uzyskało dla swoich dzieci wysokie zadośćuczynienie, odszykowanie oraz rentę.

Najnowsze wpisy